..........................................................
ایرانی اند و نیک ندانند کیستند
زیرا دچار نقص ِ روانپارگی ستند
با پاره ای ، عرب تر از اعرابِ یثربی
اما به پارۀ دگری ، اعجمی ستند
هم دل به مِهر بستۀ زردشت و کورشند
هم سر بر آستانِ عُمر یا علی ستند
امشاسپند و ایزدشان میدهد گزیت
تا بندگان درگه جّن و پری ستند !
تاریخ می گریست بر احوالِ زارشان
زین غم که در عزای عرب می گریستند
بیش از چهارده سده بگذشت و کس نگفت
کاین گُمرهانِ بادیه ، سرگرم چیستند؟
این رو به قبلگانِ لقای عرب گُریز
پس چیستند اگر دو روانپاره نیستند؟
روزی که روی پای اصالت بایستند!
روزی که بی عصای کسان فارغ از فریب
برعقل و هوش و بینشِ خود متـّکی ستند!!
پاریس
14.3.2016
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر