نامــــــه

نــــــــــــامــــــــه 00

به مادرم

................................

مام ِ مِهرِ منا که غُربتِ من

بی حضورِ تو جز غیاب نبود

بر من از دوری تو عُمری رفت

که مرا عُمر در حساب نبود

تندپو تاخت بر سمندِ شتاب

چشم برهم زدم ، شباب نبود

من ِ دور از من آن صفای تو بود

که جز آئینه دارِ خواب نبود

تشنه بود آن نگاهِ نوشین را

دل و جانم ، ولی مُجاب نبود

بی تو ام لحظه های شاد مگر

قصرِ بی روزن ِ حُباب نبود

یادِ پُرآفتابِ کودکی ام

جز غباری در آفتاب نبود

جادوی ِ ماهِ آسمانگـُذرم

گذران در سرودِ آب نبود

بی دم ِ گرم و دامن ِ تو دمیم

تهی از بیم و اضطراب نبود

سفری سهم بود اگر بامن

یادِ مِهرِ تو در رکاب نبود

چشم زخم ِ زمانه ام می کشت

گر دعای تو مستجاب نبود

*

گرچه آماج ِ محنت و کینم

نام ِ من می بری و روئینم

مام ِ مِهرِ من ، ای وفا بُنیاد

سایه ت از یادِ من دریغ مباد!0

....................................
پاریس ، 23/1/1998
م. سحر